Een deel van de mensen die dit nu leest denkt: ja, kon ik maar even alleen zijn! Een ander deel zal denken: tja, het is best een eenzame tijd nu.

Iedereen heeft andere uitdagingen met de huidige corona maatregelen. Er is relatief veel aandacht voor de stress die gezinnen met kinderen ervaren. Tegelijkertijd zijn er vrij veel mensen die alleen wonen, niet naar hun werk mogen, niet kunnen sporten en maar weinig vrienden kunnen zien. Hoe eenzaam voelen deze mensen zich?

In mijn vorige post schreef ik over het belang van autonomie om je vitaal te voelen. Een ander belangrijk onderdeel om volop te kunnen leven is de ervaring van binding.

Binding

Mensen hebben behoefte aan betekenisvolle relaties. Dit gevoel van ‘binding’ betekent dat je weet dat er iemand voor je is als je iets wilt delen. Iemand waar je altijd op kunt rekenen.

Van nature wil ieder mens onderdeel uitmaken van een groep. We willen ergens bij horen. De buurt, een familie, een sportclub, je werk, een vriendengroep; het maakt niet uit wat voor ‘groep’ of hoe groot de groep is, als je maar voelt dat je ergens bij hoort. Dit is een basisbehoefte van ieder mens. Een voorwaarde om je goed te voelen, te kunnen floreren. We kunnen dit afleiden uit de evolutietheorie: vroeger was het essentieel om bij de groep te horen om te kunnen overleven. Dit gevoel van “er bij horen” zit heel diep.

De universele behoefte aan binding zegt niets over hoe vaak of hoeveel mensen je om je heen wilt hebben. Ieder mens is anders. De één wil het liefst constant onder de mensen zijn en krijgt energie van grote groepen. Dit zijn de meer extroverte onder ons. Andere mensen laden hun batterij juist op door fijn een boek te lezen of rustig zelf iets doen, de meer introverte types.

De impact van eenzaamheid

Mensen die onvoldoende ‘binding’ ervaren, kunnen zich eenzaam voelen.

Ieder mens voelt zich af en toe wel eens ‘alleen’. Ofwel letterlijk, dat je niemand om je heen hebt, ofwel ‘alleen’ als je je niet gesteund voelt in je mening of zienswijze. Dit gevoel van alleen zijn hoeft geen impact te hebben op je vitaliteit. Sterker nog, alleen zijn kan heerlijk zijn: even niemand om je heen, niemand om rekening mee te houden, echt doen waar jij zelf zin hebt.

Eenzaamheid heeft echter een directe impact op hoe je functioneert. Het heeft een impact op je emoties en kan resulteren in negatieve gevoelens en depressieve klachten. Ook veroorzaakt eenzaamheid veel afleiding en door veel piekeren beperkt het je mentale capaciteit. Op fysiek niveau kan eenzaamheid zelfs in ontstekingen resulteren en kan iemand er dus letterlijk ziek van worden. Eenzame mensen hebben continue het gevoel dat ze aan het ‘overleven’ zijn. Het put je uit. Trekt je leeg, zuigt alle energie uit je.

Graag alleen?

Er bestaan veel oordelen over mensen die vaak alleen zijn. In onze maatschappij vinden we iemand dan al snel ‘zielig’ of raar. De vraag is echter: is het een bewuste keuze dat iemand alleen is? En zo ja, kunnen we dat respecteren? En wie is er daadwerkelijk eenzaam?

Eenzaamheid komt helaas veel voor in onze maatschappij. Niet per se onder mensen die alleen zijn. Als iemand zich geen onderdeel van de ‘groep’ voelt, kan er eenzaamheid ontstaan. Ook als iemand wel collega’s, sportmaatjes, buren, vrienden en familie om zich heen heeft. Het gaat om de perceptie van binding. Die kan een ander niet voor jou creëren: die kan iemand alleen zelf voelen en ervaren.

Iemand anders, of 10 anderen, kunnen je vertellen dat ze van je houden of je leuk vinden, als je het zelf niet gelooft en ervaart, dan kun je je nog heel eenzaam voelen.

Het goede nieuws is: ook hier kun je zelf aan werken! Je kunt leren om je te verbinden met anderen, je kunt groeien in je gevoel van onderdeel uitmaken van ‘een groep’. 

Voel je je wel eens eenzaam? Weet dat je hier niet alleen in bent, en weet dat je zelf stappen kunt zetten om je minder eenzaam te voelen.

Wil je hier begeleiding in? Neem vrijblijvend contact op!