Wow! Dat gevoel dat alles mag en kan stromen: flow!

Vandaag heb ik wederom mogen ervaren wat de kracht is van onze eigen mind. Dat alle emoties een gratis brandstof zijn. Emotie is energie: ik heb bewust gekozen hoe ik deze energie in wilde zetten vandaag.  

In de auto terug naar huis direct inspiratie voor een kort verslag van m'n 1e triatlon van dit seizoen: GO Triathlon Brouwersdam 90

(1km zwemmen - 80 km fietsen - 10 km lopen).

Zwemmen: heftig

Het zwemmen was … heftig! 'Dramatisch' kwam er ook in me op tijdens het zwemmen. Kwallen, hoge golven en veel geduw en getrek. Het voelde echt als overleven. Waarom doe ik dit?! Dan begint die mindset al… rustig blijven. Laat je niet gek maken. Twee slagen oke. Hap zout water. Rustig blijven. Onderwater geduwd. Focus. Dus nog een keer: Waarom doe ik dit? Laat mij maar fietsen en lopen. Je ademhaling. En weer een kwal. In mijn gezicht! Oké… het is wat het is. Overgeven aan de situatie. Overgeven aan de natuur. 

Ik denk kot terug aan alle aandacht voor het verbeteren van m'n zwemmen. Iets met techniek… ik lach in mezelf. Niets van die techniek komt tot uiting. Het is “harken” en trappelen.

Conclusie van het zwemmen, eerlijk is eerlijk, ik kon er niet van genieten dit keer. Wel ben ik blij dat ik me niet gek heb laten maken, dat ik rustig kon blijven en bovenal dat ik niet erg vermoeid uit het water kwam. Wel gedesoriënteerd en een beetje 'pfoee' (als dat een woord is hoe je je kan voelen).

Fietsen: genieten

De transitie voelde niet heel 'natuurlijk'. Achteraf gezien was het best soepel. Vervolgens had ik een paar km nodig op de fiets om even in te komen en m’n ritme te vinden. En die tijd gunde ik mezelf, ik had tenslotte nog 90 km te gaan. Het genieten begon! 

Wind, veel wind. Grotendeels ook gunstige wind. Het waren 4 rondes fietsen en iedere ronde voelde het beter, sterker en magischer. Prachtige omgeving, m’n liefie langs de kant, deelnemers onderweg die elkaar aanmoedigen, publiek en … de energie van de zee! 

Oefenen met goed drinken en eten onderweg ook gelukt. Al met al, het fietsen voelde lekker!

Wissel 2: ontspannen van schoenen gewisseld en ik voelde m’n loop modus al opborrelen…. Hoppa dacht ik, nu kan ik echt al m’n energie laten stromen! En dat lukte.

Lopen: FLOW

Van zwemmen als 10e dame, begon ik het lopen als 3e dame. Drie rondes. Goed indelen, niet tè enthousiast starten - het is toch 10 km …

Ik zag Nelleke lopen en voelde de kracht om langzaamaan naar haar toe te lopen. Halverwege de tweede ronde was dat gelukt! Het lopen ging … als vanzelf?! Nou ja, uiteraard voelde ik het wel. Maar het vertrouwen in m’n lichaam was sterk. Mijn ademhaling onder controle en rustig door lopen. Steeds iets versnellen. M’n eigen ritme blijven volgen. Een mini poging om bij Milan Bronz aan te haken die mij inhaalde (kansloos uiteraard haha) - wel kleine aanmoediging en door.

De laatste ronde voelde alsof ik vloog. Heerlijk! Onovertroffen fijn gevoel. Zonder dat ik wist…. had ik inmiddels ook de tweede dame ingehaald en kwam ik als eerste dame over de finishlijn!

Dat gaf een extra kick - ontlading. Wow, zo niet verwacht vandaag met zoveel top-atleten in het veld.  Kan het eigenlijk nog steeds niet geloven….

Mindset trainen 
Wat doet die 'mind'' nou eigenlijk tijdens zo'n triatlon en hoe kun je dat trainen?

Van een soort 'vechten' tijdens het zwemmen, kon ik de weerstand omarmen op de fiets en was ik tijdens het lopen in een diepe flow. 

Voor mij was het tijdens het zwemmen heel duidelijk dat er allerlei beperkende gedachten opkwamen. Van 'ahhh kwallen', 'dit is niet leuk!' tot 'gatver zout water' en 'wat doe ik in deze wasmachine?!'. Dit zorgt voor een 'vecht-modus': gewoon doorzwemmen! Deze modus kan in sommige gevallen best nuttig zijn. Tijdens het doen van een triatlon (wat ik voor m'n plezier doe!) zijn deze negatieve gedachten niet helpend. Zowel fysiek, mentaal als emotioneel trekt het je naar beneden. Gelukkig was ik er tijdens het zwemmen bewust van en lukte het me om niet gek te laten maken en - voor zover mogelijk - rustig door te zwemmen zodat ik in ieder geval geen energie zou verspillen in het water. Ik wees de negatieve gedachten niet af: ze mochten er best even zijn (want ik kon hier ook echt niet van genieten!), maar ik koos er bewust voor om niet meegezogen te worden in die spiraal van negativiteit. Dan was ik namelijk gewoon gestopt met zwemmen of had ik de 'wedstrijd' al opgegeven. 

Op de fiets had ik eventjes nodig om met mezelf, m'n fiets en de omgeving in te tunen. Dit lukte vrij snel en ik voelde dat de energie ging stromen. Toen de wind vol van opzij.... oei, heftig, waai ik niet van m'n fiets? Kan ik blijven liggen of is dit gevaarlijk? Zo ging het door in m'n hoofd. Wacht: focus! We hebben geen controle over al die gedachten die opkomen (en zeker geen controle over alle omstandigheden zoals de wind en de route). Wel hebben we een keuze over hoe we omgaan met al die 'afleiding'. Dat is de kracht van mindset. Tijdens het fietsen lukt het me om alle potentiële weerstand, zowel het fysieke (zware benen!) als het mentale en emotionele te omarmen. Als alles mag er zijn, alles kan stromen, komt er ook ruimte om de mooie dingen te voelen en zien: de zeelucht proeven, de aanmoediging onderweg en het diepe vertrouwen in m'n lijf dat ik dit kan. Focus op de ademhaling en steeds zakte ik dieper in 'het moment'.

Vanaf de start van het lopen voelde ik dat kon bewegen vanuit pure verbinding met mijn innerlijke kracht. Geen 'vechten', geen pushen. Flow. De afleiding werd steeds minder. Al die drukte in m'n hoofd zakte weg: stilte, focus, genieten. Met een grote glimlach en zwaaiend naar andere atleten kon ik die 10 km lopen. Geen moment bezig met 'tijd' of presteren. Het was floreren.

Uiteraard heb ik fysiek m'n trainingen gedaan (en ben ik gezegend met een sterk lichaam!). Toch voel en ervaar ik dat het trainen van die mindset en de kracht van ademhaling het verschil maken in zo'n triatlon. 

Ik voelde ook een hogere kracht die door mij heen stroomde. Ik was het kanaal. Ik mocht het uiten. Deze overwinning is speciaal voor iedereen die nu niet die innerlijke kracht kan voelen. Vergeet niet: die kracht, die innerlijke vonk, die is er altijd! Ook al zit er soms een sluier omheen…

Ik gun iedereen dat vertrouwen. Dat gevoel dat alles goed is zoals het is. Dat alles er mag zijn. We kunnen zoveel meer dan we vaak initieel denken!

Dank aan alle vrijwilligers van Brouwersdam90 - super mooi event - en dank aan alle toppers van Maresia voor de aanmoediging!

En liefie, ik kan het niet vaak genoeg zeggen... zonder jou had ik dit nooit zo kunnen doen!

#mindset #adem #emotie #stromen #energie #liefde #innerlijkekracht #nomountain2high #trigirl #teamnm2h #2vonk #road2almere